Nordchinesische Dialekte

Nordchinesischi Dialäkt
北方话 - 北方話 - Běifānghuà
官话 - 官話 - Guānhuà
Verbreitig: Volksrepublik China, Taiwan, Singapur, gröösseri Minderhäite in Brunei, Kambodscha, Indonesie (Java und Bali), Laos, Malaysia, Mauritius, Mongolei, Filippine, Russland (dr asiatisch Däil), Thailand, Groossbritannie, USA, Vietnam
Sprecher: Gschätzt 867 Millioone
Linguistischi
Klassifikation
:
Offizieller Status
Amtssprooch vo: -
Sproochchürzel
ISO 639-1

zh (Chinesischi Sprooche)

ISO 639-2 (B) chi (Chinesischi Sprooche) (T) zho (Chinesischi Sprooche)
ISO 639-3

cmn, zho (Makrosprooch, Chinesischi Sprooche)

Die Nordchinesische Dialäkt (chin. 北方话 bzw. 北方話 Pinyin: Běifānghuà loose) ghööre zu de Chinesische Sprooche und bilde d Grundlaag für s modärne, standardisierte Hoochchinesisch. En anderi Bezäichnig isch Guānhuà (官话 bzw. 官話), wörtlig „Amtssprooch“. Im Änglische wird as dr allgemäin Begriff für die nördlige Dialäkt dr Begriff „Mandarin“ verwändet.

Die nordchinesische Dialäkt si in dr Volksrepublik China nördlig vom Jangtse verbräitet, und im ene Gürtel südlig vom Fluss vo Qiujiang (Jiangxi) bis Zhenjiang (Jiangsu), in dr Browinz Hubei mit Usnaam vom südöstlige Zipfel, Sichuan, Yunnan, Guizhou, em Nordweste vo Guangxi und em Nordweste vo Hunan.


Developed by StudentB